Spaansch dramaschrijver, geboren te Tasco in Mexico, tegen het eind der 16de eeuw; hij behoorde waar schijnlijk tot de oude familie der Ruizes van Alarcon, waarvan een geslacht zich in Mexico had gevestigd; hij studeerde te Mexico en Juan Ruiz de Alarcon y stak daarna Mendoza. over naar en ging in 1608 weer naar Mexico, waar hij het volgend jaar licentiaat in de rechten werd; in 1611 ging hij andermaal naar Spanje, vestigde zich te Madrid, en wérd in 1626 lid van den Koninklijken Raad voor Nieuw-Spanje. Intusschen wijdde hij zich aan de letteren en werd weldra een voorwerp van afgunst en haat, wat hij eensdeels dankte aan de minachting waarmede hij de kritiek van het publiek en van kunstbroeders voorbijging, en anderdeels aan zijn plotseling succes; zijn werken werden overgedrukt en onder namen van meer begunstigde en bij het publiek meer geliefde schrijvers verspreid; op deze wijze zocht men hem in vergetelheid te brengen en slaagde daarin in zooverre, dat hij werkelijk minder in de algemeene literatuur bekend is, dan zijn wrnrken verdienen.
Hij beproefde alle vormen van het drama ten dien tijde in smaak. Sommige beoordeelaars stellen hem naast Calderon en Lopez de Vega; behalve vele verspreide stukken, onder andere namen in verschillende mengelwerken opgenomen, deed hij een 20-tal dramas het licht zien in een werk getiteld Comedias; onder de beste van zijn hand worden genoemd: El Tejedor de Segovia — Loquemucho vale mucho cuesta; — de Comedias deCostumbras verraadt de meesterhand wat betreft karakterteekening; heden ten dage wordt in Spanje nog opgevoerd zijn Las Parades oyen (De muren hebben ooren) — El anticristo en Quien mal anda en mal acaba verraden een mystisch-ascetische neiging tot afzondering van de wereld. In al zijn stukken leeft een hooge moraal, de zuiverheid zijner taal is door weinigen in Spanje overtroffen. Hij stierf 4 Aug. 1639 te Madrid.
