nederlandsch beeldhouwer en schilder, geb. te ’s Gravenhage 1818, was bestemd voor het tuiniersvak, doch toonde reeds vroegtijdig zooveel aanleg en neiging voor de kunst, dat men hem grondig onderricht deed geven in hetgeen voor haar beoefening noodig is. Hij studeerde bij Kruseman, daarna ging hij naar Italië, waar hij verbleef van 1844 tot 1857.
Toen keerde hij terug naar Nederland en werd na het overlijden van H. P. Vogel benoemd tot directeur der schildersschool te ’s Gravenhage. Van zijn werken zijn de meest bekende het monument voor hertog Bernard van Saksen-Weimar (met Vogel) te ’s Gravenhage, de Nymph te Den Briel, het gedenkteeken voor het ontzet van Leiden (1875) en het schilderij Jongens aan de fontein bij het Kapitool.
