ook Livens of Livius genaamd, nederlandsch schilder, geb. 1607 te Leiden, leerling van Joris Verschoten en Pieter Lastman, had zich reeds op zijn 18de jaar een grooten naam als portretschilder verworven. In Engeland vertoevende, schilderde hij de portretten van Karel I, de koningin en vele aanzienlijken.
Teruggekeerd, woonde hij geruimen tijd te Antwerpen, waar hij in 1663 overleed. Te Brussel en Antwerpen zijn vele zijner stukken. Op het stadhuis te Leiden is zijn schilderij De zelfbeheersching van Scipio, en als schoorsteenstuk in het paleis te Amsterdam Fabius Maximus als afgezant van den senaat van Rome tot zijn zoon den consul in het leger gezonden. Tot zijn beste portretten behooren die van de Ruyter, Tromp en Vondel. In de musea van Berlijn, Munchen enz. vindt men mede werken van L. Ook zijn gravuren en etsen, in welke hij de manier van Rembrandt volgde, werden hooggeschat.
