iersch patriot, geb. te Dublin 1740, overl. te Bordeaux 1803, maakte reeds vroeg naam als redenaar en richtte te Dublin ’t genootschap der „Vereenigde Ieren” op. Hij verzamelde in het geheim een vrijcorps, maar moest, toen dit ontdekt werd, het land verlaten, vertrok naar Amerika (1795) en van daar naar Frankrijk, waar hij van het „Directoire” den titel van generaal en het bevel over de korvet „Anacréon” ontving, welk schip deelnam aan een expeditie naar Ierland.
Toen deze mislukt was, begaf hij zich naar Hamburg, waar hij op last van de engelsche regeering in hechtenis genomen en ter dood veroordeeld werd (1801). De tusschenkomst der fransche regeering redde hem echter. Nu ging hij naar Bordeaux, werd daar met geestdrift ontvangen (1802) en ontving er zijn benoeming tot divisie-generaal. Een aanval van dysenterie maakte echter kort daarna een eind aan zijn leven.
