Isidoro del lungo

betekenis & definitie

Ital. literatuur-historikus, geb. 20 Dec. 1841 te Montevarchi, werd in 1862 hoogleeraar aan het gymnasium te Faenza, daarna te Casale, Siena, en in 1868 te Florence; lid van de Academie der Crusca en een der redacteurs van hun woordenboek; behalve zijn hoofdwerk: Dino Compagni e la sua Cronaca (Flor. 1879—87: zie Compagni), en bedragen in Archivio storico in Nuora Antologia en andere tijdschriften, gaf hij in het licht: Leggende del secolo XIV (Flor 1862), Prose volgari inedite e poesie greche e latine edite ed inedite di Angelo Poliziano (1867), Scritti storici di Enrico Cangini (1876), Dante nei tempi di Dante (Bologna 1888), Pagine letterarie e recordi (Flor. 1893), Florentia: nomini e cose del quattrocento (Flor. 1897), Da Bonifazio VIII ad Arrigo VII (Mil. 1899) enz.