vloeibare kleurstof die tot schrijven met de pen gebruikt wordt. De inkt is reeds sinds de oudste tijden bekend, inzonderheid de zwarte, die ook thans nog de meest algemeene is, terwijl de gekleurde inkten van nu eerst sedert de bereiding daarvan met anilinekleurstoffen meer algemeen in gebruik zijn gekomen.
Men onderscheidt gallus-, blauwhout- en aniline-inkten, en nog eenige andere. Gallusinkten zijn die welke men bereidt uit looistofhoudend materiaal (meest galnoten of daaruit verkregen tannine) en ijzerzouten. De blauwhout-inkten worden bereid uit blauwhoutextract met kaliumdichromaat, chroomaluin en verschillende in de ververij als bijtsen gebruikte zouten en zuren; het geschrevene kan gemakkelijk van het papier worden verwijderd, daarentegen copieeren zij gemakkelijk; wegens hun goedkoopte worden ze vooral in de school gebruikt; de bekendste soort is de keizer-inkt. De aniline-inkten zijn half- tot 1-procentsoplossingen van de overeenkomstige kleurstoffen (diepzwart, phrenolzwart, resorcineblauw, methylviolet, methylgroen, cosine); zij copieeren zeer gemakkelijk, staan overigens bij de gallus- en blauwhoutsoorten ten achter.De sympathetische of chemische inkten laten het schrift eerst bij verwarming of bij scheikundige ' inwerkingen te voorschijn komen. De gothasche arts Jakob Waitz is de ontdekker van de eigenschap eener oplossing van chloorkobalt om schrift te geven, dat bij het opdrogen onzichtbaar wordt, bij verwarming duidelijk leesbaar met blauwe kleur te voorschijn komt, en na afkoeling weer verdwijnt; van deze eigenschap is ook partij getrokken om een soort weervoorspellers of barometers te maken.
De oostindische inkt heeft zijn kleurende eigenschap te danken aan het roet. Men bereidt hem uit de fijnste soorten roet, bijv. lampzwart dat bij de onvolkomen verbranding van olie verkregen wordt, door het te vermengen met lijm of een ander dergelijk bindmiddel. Hij komt voor als kleine langwerpige vierkante stukken, die meest met chineesche letterteekens voorzien zijn. Goede oostindische inkt moet donker bruinzwart van kleur zijn en op de breuk glasachtig. De beste soort is de chineesche, maar veel oostindische inkt wordt in andere landen gefabriceerd en als chineesche verkocht.
