(lat., in de landen der ongeloovigen; afgekort i. p. i.; gewoonlijk; in partibus, af gekort i. p.) sedert de 13de eeuw in gebruik zijnde formule, welke gevoegd wordt achter den titel van een wijbisschop, van een apostolischen vicaris of van andere r.-kath. geestelijken, die op den titel van een bisdom, dat vroeger bestaan heeft doch sedert weder geheel of gedeeltelijk verloren gegaan is, tot bisschop gewijd worden. Tegenwoordig worden zulke bisschoppen gewoonlijk titulair-bisschoppen genoemd, welke uitdrukking in 1882 door paus Leo XIII is ingevoerd.
Inloggen
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
