duitsch oriëntalist, geb. 1863, stud. te Berlijn, deed studiereizen naar Parijs, Londen en het Oosten, werd 1891 privaat-docent en 1904 buiteng. hoogl. in oudoostersche philologie en geschiedenis aan de uniy. te Berlijn. W. houdt zich in het bijzonder bezig met de geschiedenis van het oude Oosten; hij gaf o. a. in het licht: Die Keilschrifttexte Sar gons (2 dln., Lpz. 1889), [i]Untersuch. zwr altorient.
Geschichte[/i] (ald. 1889), Geschichte Babyloniens und Assyriens (1892), Geschichte Israels (2 dln., 1895—1900), Arabisch-Semitisch- Grien ia l isch. Eu l turgeschich tlichlich-myihol Untersuchung (1901), Westasien (voor Helmholtz’ „Weltgeschichte”, Lpz. 1901), Der alte Oriënt (serie kleine populaire stukken, Lpz. 1900); met Zimmern bezorgde hij de nieuwe bewerking van Schrader’s Die Keilinschriften und das Alte Testament (3de dr., Berl. 1903).
