Ital. geleerde en staatsman, geb. 13 Febr. 1480 te Motta bij Treviso, overl. te Rome 31 Jan. 1542. Na langen tijd te Venetië onderwijs gegeven en er Aldus en Erasmus te hebben leeren kennen, werd hij in 1508 door Lodewijk XII als leeraar in het latijn en grieksch naar Parijs genoodigd.
Dat hij te voren in dienst van paus Alexander VI en leermeester van denberuchten Caesar Borgia zou geweest zijn, is beslist onwaar. Wèl had deze paus hem bij zich ontboden, doch wegens ziekte kon Aleander aan de uitnoodiging niet voldoen. In 1519 werd hij door paus Leo X tot bibliothecaris van het Vatikaan benoemd; later werd hij als pauselijk legaat naar Duitschland gezonden. In 1524 werd hij door paus Clemens VII tot aartsbisschop van Brindisi en nuntius in Frankrijk verheven; in den slag van Pavia, waarbij hij Frans I vergezelde, werd hij gevangen genomen; in 1531 werd hij weder als pauselijk legaat naar Duitschland gezonden; in 1538 werd hij tot kardinaal benoemd. Hij liet bij zijn dood een groot aantal brieven en berichten na, die een rijke bron van gegevens voor de godsdienstige beweging zijns tijds vormen.
