Gepubliceerd op 17-02-2021

Helling

betekenis & definitie

fr. cale, eng. slip, launch, het gedeelte van een werf waarop een schip staat onderwijl het gebouwd wordt; de naam is afkomstig van de naar het water hellende oppervlakte, welke dit gedeelte noodwendig hebben moet. Voor zware schepen heeft de helling natuurlijk groote vastheid noodig.

Zij bestaat dan uit zware eikenhouten balken, gedragen door tal van palen en gedekt met eiken planken. Soms is het noodig de hellingen, gelijk op ’s Rijks werf te Amsterdam, te metselen op eene zware paalfundeering. Dat metselwerk is dan onder de kiel van het schip, waar in ieder geval ook de meeste palen geslagen worden, massief, doch meer naar de zijden met zoogenaamde spaarwulven bewerkt; en in den bovenkant worden houten zwalpen of leggers ingemetseld, om gelegenheid te geven daarop schoren te stellen, klampen vast te spijkeren enz. De helling ligt altijd veel vlakker dan de kiel van het schip en het vooreinde wordt zoo laag mogelijk, en nooit boven den laag waterstand van het dok of bassin, waarin het schip moet afloopen (zie ald.) gebracht.

< >