(oudhoogd. Hadewic, zooveel als strijdster) duitsche vrouwennaam.
Bijzondere vermelding verdienen:1) Hadwig of Hadewig, hertogin van Zwaben, dochter van hertog Hendrik I van Beieren en diens gemalin Judith, was reeds in haar jeugd met den griekschen keizer Constantijn Porphyrogennetus verloofd en door een eunuch in het grieksch onderwezen, maar heeft, zooals verhaald wordt, om deze gehate verbintenis te verijdelen, voor den griekschen schilder die haar portret moest schilderen, opzettelijk haar schoon gelaat geschonden. In 955 huwde zij met hertog Buchard II van Zwaben, dien zij door haar geest en haar schoonheid beheerschte. Na zijn dood in 973 wijdde zij zich geheel aan de studie en overl. 28 Aug. 994.
2) De heilige H., dochter van Berthold IV, markgraaf van Meran, geb. 1174, werd reeds op haar twaalfde jaar uitgehuwelijkt aan hertog Hendrik I van Silezië en Polen, wien zij zeven kinderen schonk, en trok zich in 1238 als weduwe terug in het door haar gestichte en rijk begiftigde Cisterciënser-nonnenklooster Trebnitz bij Breslau, waar zij 13 Oct. 1243 overleed. Zij werd in 1268 heiligverklaard en is de patrones van Silezië; haar feestdag is 17 October. Zij wordt afgebeeld als cisterciënser kloosterzuster, naast haar kroon en koningsmantel, ook barvoets, de schoenen in de hand dragend, of met het model eener kerk in de hand. Naar haar zijn de z.g. Hedwigsglazen (zie ald.) genoemd.
2) Jadwiga, koningin van Polen, jongste dochter van koning Lodewijk den Grooten van Hongarije en Polen, geb, 1370, overl. 17 Juli 1399, werd in Hongarije opgevoed en in de wieg reeds verloofd met hertog Willem van Oostenrijk, met wien zij weldra in den echt verbonden werd. Na den dood van haar vader werd zij door de Polen tot koningin gekozen en 15 Oct. 1384 te Krakau gekroond. Toen daarop hertog Jagello van Litauen naar haar hand dong en de inlijving van zijn land bij Polen alsmede zijn overgang en dien van zijn onderdanen tot het Christendom beloofde, verzaakte zij op verlangen der Polen, die geen duitschen heerscher wilden hebben, haar eersten gemaal, nadat deze tevergeefs naar Krakau gekomen was en beproefd had haar te ontvoeren. Op 13 Febr. 1383 met Jagello gehuwd, droeg zij haar lot met stille gelatenheid en verwierf zich door haar zachtheid en kloekheid de achting van haar ruwen gemaal. Zij stierf in het kraambed. H. streefde er ijverig naar, onder het poolsche volk beschaving te verbreiden. Overeenkomstig haar laatsten wil vernieuwde haar gemaal na haar dood de universiteit van Krakau.
