een taal waarvan men zich in bepaalde streken bij handel en verkeer bedient naast de landstaal. Zoo is het italiaansch de H. in de landen aan de oosthelft der Middellandsche zee (de z.g.
Levant), het duitsch aan de Oostzeekusten, het arabisch in de westelijke kustlanden van den Indischen Oceaan en aan de oostelijke kusten van Afrika; het spaansch heerscht als H. in de voormalige spaansche koloniën, het portugeesch in Brazilië en de portugeesche koloniën, het nederlandsch in den oost-aziatischen archipel. De grootste verbreiding als handelstaal heeft echter het engelsch, ook omdat het engelsch de landstaal der Ver. Staten van Noord-Amerika gebleven is.
