De „Vader der engelsche dichtkunst", werd, gelijk bij nieuwere nasporingen is gebleken omstreeks 1340 (naar een grafschrift uit de 16e eeuw echter in 1328) te Londen geboren; zijn vader was wijnhandelaar en hofleverancier; de jonge C. werd page van Elizabeth, schoondochter van Edward III; hij nam waarschijnlijk deel aan de expeditie naar Frankrijk, die met den vrede van Brétigny eindigde, werd na den oorlog onder de „Valets of the King's chamber’’ opgenomen, zag zich meermalen met een zending naar het buitenland belast, bezocht in 1373 Italië, zou hier Petrarca hebben leeren kennen, verkreeg in 1374 den post van tolmeester der haven van Londen, volbracht in 1377 een zending naar Vlaanderen en Frankrijk, ging in 1379, nadat Richard II koning van Engeland was geworden, naar Milaan met een opdracht aan hertog Bernudo Visconti, kreeg in 1386 voor Kent zitting in het parlement, leidde van 1386 tot 1399, doordat de politieke partij waartoe hij behoorde in de minderheid was, een kommervol bestaan, zag na de troonsbestijging van Hendrik IV weer betere dagen aanbreken, doch overl. reeds 25 Oct. 1400; zijn stoffelijk overschot rust in Westminster-abdij, en opent de lange reeks dichters. Zijn Complete Works werden in 1895 te Oxford herdrukt.
Al hetgeen hij voor 1372 schreef staat onder franschen invloed; de periode 1372—84 leverde vooral italiaansehe navolgingen: zijn hoofdwerk' Canterbury Tales (een reeks van 24 novellen, waaronder 2 in proza, welke hij pelgrims van allerlei stand, opgaande naar het graf van den heiligen Thomas van Canterbury, in den mond legt), benevens al zijn scheppingen van na 1384, zijn geheel zelfstandig opgevat.
