ital. geleerde, in 1781 te Bieda in de prov. Viterbo geb., beoefende de natuurkunde, geschiedenis der middeleeuwen, staatkunde en archaeologie.
Tot 1831 was hij hoogleeraar in de physica te Bologna, week ten gevolge van de staatkundige gebeurtenissen naar Parijs uit, waar hij voorlezingen over de etrurische oudheden hield, werd daarna te Korfu hoofd-directeur van het onderwijs voor de Ionische eilanden, en keerde in 1846, ten gevolge van de verleende amnestie, naar Rome terug, waar hij tot hoogleeraar in de archaeologie en de oude geschiedenis aan de universiteit en later tot lid van den staatsraad benoemd werd. Hij overleed te Rome in 1856. Zijn schriftelijke arbeid is verspreid in tijdschriften, academische periodieken enz.
