Ernst eckstein

betekenis & definitie

Duitsch schrijver, geb. 6 Febr. 1845 te Gieszen, studeerde te Gieszen, Bonn, Berlijn en Marburg in taal-en letterkunde en philosophie, ging in 1868 naar Parijs, waar hij het humoristisch heldendicht Schach der Königin (Stuttg. 1870) voltooide en ook het groteske nachtstuk Die Gespenster von Varzin (Halle 1870) en het komische epos Der stumme von Sevilla (Stuttg. 1871) schreef, gaf 1879—82 te Leipzig het witzblad „Schalk” uit, schreef voor meerdere dagbladen en tijdschriften, gaf een menigte novellen en romans, benevens nog vele humoresken en dichtwerken in het licht, en overl. 18 Nov. 1900 te Dresden. Grooten bijval vonden zijn Venus Urania (humoristisch heldendicht, 1872), AusSekunda undprima, Der Besuch im Carcer (humoreske, vele malen herdrukt), Initium fidelitatis (bundel humoristische gedichten,14 1899), Murillo, ein Lied vom Guadalquivir (komisch epos, 31889). Van zijn romans en novellen, die voor het meerendeel in oude tijden spelen, zijn de meestgelezene: Sturmnaeht (2 1886), Die Claudier (Lpz. 1882), Prusias (1883), Aphrodite, Roman (MS Alt-Hellas (1886), Pia, Roman aus dem 13. Jahrh. (1887), Jorinde, Roman aus der Gegenwart (1888), Camilla (1889), Nero (1889), Herha (Berl. 1891), Decius, der Flötenspieler, Eine lustige Musikantengeschichte aus dem alten Rom (Lpz. 1891), Dombrowsky (Dresd. 1892), Themis (Berl. 1893), Familie Hartwig (1894), Kyparissos (1895). Roderich Löhr (1896), Das Kind (1897), Die Hexe von Glaustadt (1^98), Der Bildschnitzer von Weilburg (1899), Die Klosterschülerin (1899), Rauhreif (1900). Vele van E.’s werken zijn ook in het nederl. vertaald.