Darmbloeding

betekenis & definitie

Bloeding in het darmkanaal door scheuring der daarin verloopende vaten; heeft plaats bij intensieve darmhyperaemie (bij prikkeling der darmen door ontstekingwekkende agentiën of bij bloedaandrang in het poortaderstelsel), verder bij darmgezwellen, bij ziektetoestanden van de bloedvaten des darmkanaals, bij leucaemie, scheurbuik, zware malaria, ontsteking der milt, Purpurea haemorrhagica, bij beleedigingen, breuk aan de omgelegen deelen enz. Zwakke D. geeft zich slechts door zwakke bloedsporen in de ontlastingen te kennen; sterke D. brengt dezelfde verschijnselen te weeg als eenig ander belangrijk bloedverlies; bij haemorrhoiden (aambeien) brengt een D. den lijder meest verlichting. Hoe hooger in den darm zich de zetel der bloeding bevindt, des te sterker is het bloed bij het uittreden veranderd; het bloed uit aambeien is evenals dat uit de dikke darmen rood of blauwrood. De prognose richt zich bij D. naar de oorzaak; de behandeling vordert rust voor het darmkanaal zelf door opiaten, rust van het lichaam in het algemeen, verkoeling door ijscompressen van het onderlijf; de eerste dagen mag het voedsel slechts uit vloeibare, koele, ook het hart niet prikkelende stoffen bestaan; het beste resultaat is te verwachten van langzame ingieting van een koude (tot ijskoude) tannine-oplossing (10—20 gram op 2 liter water). Bij aambeibloeding zijn koude omslagen voldoende.