(Haemorrhagia). Het uittreden van bloed uit zijn natuurlijke kanalen, de bloedvaten.
Elke belangrijke bloeding duidt steeds een verscheuring der vaat wanden aan, terwijl een geringe uittreding van bloed, vooral uit de haarvaten en de kleinste aderen ook buiten merkbare verwonding der vaatwanden geschieden kan, doordat de bloedlichaampjes hun vaten door microscopisch kleine openingen, z.g. stomata, in den vaat wand bij wijze van doorsijpeling verlaten. Naar de bloedvaten die bij de bloeding betrokken zijn, onderscheidt men slagaderlijke, aderlijke en capillaire bloedingen ; in het laatste geval komt het bloed uit de kleine adertjes, die de slagaderen met de aderen verbinden en die tezamen het haarvaatstelsol uitmaken. De bloeding kan voorts zijn uitwendig, waarbij het bloed buiten het lichaam wordt uitgestort, of inwendig waarbij het bloed zich in de natuurlijke lichaamsholten opboopt of zich in de weefsels der organen verspreidt, en steeds met minder of meerder kwaadaardige verzweringen bedreigt.
