Cid

betekenis & definitie

arabische bijnaam (= Heer) van Rodrigo of Ruy Diaz van Bibar, ook el Campeador, de kampvechter, en bij zijn landslieden „de meest beroemde Castiliaan” (el mas famoso Castellano) geheeten, een in geschiedenis sagen en liederen veelgevierde spaansche heldenfiguur, geschiedkundig het eerst vermeld in een document uit de tijd van Ferdinand I van Leon (1064); onder diens zoon Sancho II kreeg hij een rang in het leger; hij bracht veel bij tot diens overwinning bij Grados over Sancho van Navarra, in 1067; hij huw • de later met Jimena, de dochter van Sancho’s opvolger, Alfonso, welke vorst hem niettemin in 1081 verbande; hij trad daarop in dienst van Motamin, arabisch vorst van Saragossa; onder diens zoon Mostain (1085) schijnt hij zich langzamerhand een eigen leger op de been te hebben gebracht en zich hiermede beurtelings tegen de christen- en arabische staatjes van Spanje te hebben gekeerd; in 1089 ten slotte verschijnt hij als onafhankelijk vorst; 15 Juni 1094 maakte hij zich meester van Valencia, en handhaafde zich tot zijn dood (1099) tegen de Almoraviden; na zijn dood hield Jimena zich nog 2 jaren staande, doch moest in 1102 het door haar gemaal gevormde vorstendom ontruimen; zij stierf in 1104 De Cid had een zoon, Diego Rodriguez, die in een gevecht bij Consuegra sneuvelde, en twee dochters, Cristina, gehuwd met den infant Ramiro van Navarra, en Elvira, gemalin van Ramon Berengarius III, graaf van Barcelona.