chem. teeken Ca, atoomgewicht 40. Een aardalkali-metaal, dat gedegen niet in de natuur voorkomt, maar in zijn verbindingen zeer verspreid is.
Davy (1808) verkreeg het eerst zuivere C. door electrolyse van chloorcalcium met kwikzilver, uit welk amalgaam C. door uitgloeiing verkregen werd. Caron verkreeg het door samensmelting van 3 deelen chloorcalcium, 1 deel natrium en 4 deelen zink. Het C. is zilverwit of bronskleurig, week, heeft een soort gew. van 1.6 en verbrandt bij verwarming aan de lucht zonder vlam, zoodat het met een korst van oxyde bedekt wordt, hetgeen verdere verbranding verhindert. Het ontleedt, evenals natrium en kalium, water en verandert daarbij onder ontwikkeling van waterstof in kalkhydraat. Voor de voornaamste calciumverbindingen zie volgende artikelen.
