sterrenkundige, geb. 8 Dec. 1795 te Tondern in Sleeswijk, vormde zich geheel door zelfstudie en werd in 1825 als directeur der sterrenwacht Seeberg naar Gotha beroepen. Zijn wetenschappelijke arbeid is vooral aan de vraagstukken der physische astronomie, alsmede aan de berekening van de storingen in de loopbanen der planeten gewijd.
Talrijke verhandelingen komen van hem in onderscheidene sterrenkundige tijdschriften voor; onder zijn afzonderlijk uitgegeven werken behoort ook Fundamenta nova investigationis orbitae verae, quam luna perlusirat (Gotha 1838), op welks grondslagen hij zijn beroemde Tables de la lune (Lond. 1857) berekende, die door de engelsche regeering met een geschenk van 1000 pd. st. beloond werden. In 1865 gaf hij te Leipzig zijn Geodätische Untersuchungen uit. Hij overl. 28 Maart 1874.
