WIG, (-gen), WIGGE, v. houten of ijzeren spie die voortdurend in dikte afneemt en scherp uitloopt, waarmede men hout splijt of eenig voorwerp vastklemt: iets met eene wig vastzetten; eene wig indrijven. WIGJE, WIGGETJE, o. (-s), kleine wig.
Inloggen
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
