WEGKRIJGEN - (kreeg weg, heeft weggekregen), (iets of iem. ) van zijne plaats krijgen: ik kan die zware kist niet wegkrijgen;
—doen vertrekken : wij konden hem niet wegkrijgen, hij bleef plakken;
— uitwisschen : die vlakken kan men wel wegkrijgen;
— wegnemen ; ergens den slag van wegkrijgen, de kunst om iets te doen verstaan;
— ik heb het weggekregen, ik heb eene verkoudheid enz. opgedaan, (ook) ik ben verliefd geworden.