VERWILDEREN - (verwilderde, heeft en is verwilderd), (van bouwland) door niet behoorlijk van het onkruid gezuiverd te worden, een onordelijk aanzien krijgen; (fig.) verwilderd, losbandig worden; een kind laten verwilderen, het geene opvoeding geven, het in ’t wild laten opgroeien. VERWILDERING, v. het verwilderen; losbandigheid, ongeregeldheid, verdorvenheid: de verwildering der straatjeugd.
Inloggen
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
