VERDRIETIG - bn. (-er, -st), verdriet hebbende : verdrietig zijn, worden ;
— van verdriet getuigende : een verdietig gezicht; verdrietige woorden;
— verdriet veroorzakende : wachten is verdrietig; verdrietige omstandigheden.
Inloggen
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
