Wat is de betekenis van verdrietig?

verdrietig - Bijvoeglijk naamwoord 1. in sombere stemming ♢ Zij was erg verdrietig toen haar kat overreden werd. Woordherkomst afgeleid van verdriet met het achtervoegsel -ig

verdrietig - bijvoeglijk naamwoord uitspraak: ver-drie-tig 1. verdriet hebben of laten blijken ♢ hij is zo verdrietig omdat zijn vader dood is Bijvoeglijk naamwoord: ver-drie-tig ... is verdrietiger dan ... ...

hartseer, lydend.

adj. & adv., fortr(i)etlik, koartkearich, tiishollich, muoilik, nijsgjirrich; — schreien, s(j)imperje, sjamperje; schreiend, s(j)imperich.

...

bn. (-er, -st), 1. verdriet hebbende: verdrietig zijn, worden ; wees niet verdrietig over Zijn kastijding (Spr. 3:11); 2. van verdriet getuigende: een verdrietig gezicht; verdrietige woorden; 3. verdriet veroorzakende, onaangenaam: wachten is verdrietig', verdrietige omstandigheden.

(vәr'dri:tәch) bn. en bw. (-er, -st) 1. verdriet hebbend: zijn. Syn. →: bedroefd. 2. van verdriet getuigend: -e woorden. 3. verdriet veroorzakend: een werk; het is een -e geschiedenis.

bn. (-er, -st), verdriet hebbend; van verdriet getuigend: een verdrietig gezicht; verdriet veroorzakend.

...