Tempelier - m. (-en, -s), ridder eener voormalige geestelijke orde, in 1119 te Jeruzalem gesticht; later werden zij zeer rijk en wegens hunne onmatigheid berucht; (spr.) hij zuipt, drinkt als een Tempelier, hij is een onmatig drinker;
— orde der Goede Tempeliers, een genootschap van geheelonthouders.