Tegengif - o. (-ten), TEGENGIFT, o. (-en), ieder middel dat in staat is een vergift door scheikundige verandering zoodanig te wijzigen, dat het zijn schadelijk vermogen geheel of ten deele verliest; (fig.) middel ter wering van iets ; zijn hoogmoed was een tegengif voor zijne gierigheid.
Inloggen
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
