Wiktionary (2019)
tegengif - Zelfstandignaamwoord 1. (medisch) een middel dat de werking van een gif neutraliseert of afzwakt ♢ Een tegengif tegen cyanidevergiftiging. 2. (figuurlijk) iets waardoor iets anders teniet wordt gedaan ♢ Zuiver kunnen waarnemen is een tegengif tegen...
Jozef Verschueren (1930)
('te:gən) o. (–fen) middel dat de werking van een ander gift onschadelijk maakt of wegneemt.
Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)
o. (-fen), 1. antidotum; 2. (fig.) middel dat iets anders neutraliseert: zijn hoogmoed was een tegengif voor zijn gierigheid.
J.H. van Dale (1898)
Tegengif - o. (-ten), TEGENGIFT, o. (-en), ieder middel dat in staat is een vergift door scheikundige verandering zoodanig te wijzigen, dat het zijn schadelijk vermogen geheel of ten deele verliest; (fig.) middel ter wering van iets ; zijn hoogmoed was een tegengif voor zijne gierigheid.
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
