(ontschuldigde, heeft ontschuldigd), (w. g.) rechtvaardigen: daar staan wij, ontschuldigd, gewasschen in Zijn wonden; zich ontschuldigen, zich vrijpleiten : mijn Meester, wacht niet, dat ik me ooit ontschuldige. ONTSCHULDIGING, v. (-en), rechtvaardiging of vrijpleiting : dit zei hij te zijner ontschuldiging; de aangevoerde gronden, waarop men zich tracht vrij te pleiten : hij maakte duizend ontschuldigingen over de slechte ontvangst.
Inloggen
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
