In samenwerking met Amsterdam University Press.

Krijg direct toegang tot dit werk met meer dan 15.000 trefwoorden.

J.H. van Dale (1898)

Gepubliceerd op 01-11-2018

Ontrouwig
betekenis & definitie

bn. (Zuidn.) ontrouw: iem. ontrouwig worden;

— wantrouwig : oude menschen zijn meestal ontrouwig. ONTROUWIGHEID, v. ontrouw (ook Noordn.).

< >

Alsjeblieft
Dit artikel kreeg je van Ensie cadeau. Wil je ook bijdragen aan toegankelijke kennis? Klik hier en word vriend van Ensie!

Uitgelicht