bn. bw. (-er, -st), niet tevreden, onvergenoegd : zij leidde een eenzaam en ontevreden bestaan;
— misnoegd : over iem. ontevreden zijn. ONTEVREDENHEID, v. onvergenoegdheid, gemelijkheid; misnoegdheid.
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: