Onderkanselier

betekenis & definitie

m. (-s, -en), tweede kanselier, ambtenaar die onder den eersten kanselier staat en dezen bij ontstentenis vervangt; in verschillende opvattingen van het woord, inz. als benaming van verschillende waardigheden in andere landen : de onderkanselier der Universiteit te Oxford; de onderkanselier van Polen; de kardinaal, die de kanselarij te Rome bestuurt, voert den titel van onderkanselier.