omhinken, (hinkte om, heeft en is omgehinkt), in de rondte hinken, om iets heen hinken (bij uitbreiding ook van kreupelen gezegd): de kleine jongen kan de kamer al omhinken; hoe kreupel hij is, hij hinkt toch elken dag een singeltje om;
— her- en derwaarts hinken: die kinderen hebben al den heelen middag op de hinkelbaan omgehinkt; de kreupele bedelaar hinkt hier alle dagen om;
— omstooten, doen vallen door er tegen aan te hinken : hij hinkte zijn zusje om.