KOOTEN, (kootte, heeft gekoot), met kooten naar eene rij knikkers enz. werpen (jongensspel); (ook) met kleine steen en werpen naar een rechtopstaanden steen; de kootbaas moet hem die zijn werpsteen weghaalt, trachten te tikken waarna deze kootbaas wordt;
— bikkelen met kootjes (meisjesspel).