KANTVRUCHT, v. (-en), (plantk.) zekere vlinderbloemige plant; gemeene kantvrucht, de eenige soort, welke in Nederland gevonden wordt (tetragonolobus siliquosus), gewoonlijk hauwklaver geheeten;
— de grootbloemige kantvrucht, de kleinbloemige kantvrucht, (specularia speculum en hybrida), twee planten, tot de klokjesachtigen behoorende. 'gewoonlijk venusspiegel genoemd.