IMPOTENT, bn. (-er, -st), niet bij machte den bijslaap te voltrekken ;
— geestelijk onbekwaam, verminkt, gebrekkig, lam.
Gepubliceerd op 13-09-2018
betekenis & definitie
IMPOTENT, bn. (-er, -st), niet bij machte den bijslaap te voltrekken ;
— geestelijk onbekwaam, verminkt, gebrekkig, lam.
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: