DOORROOKER, m. (-s), pijp die er bepaald op gemaakt is, om spoedig door te rooken, eene bruine kleur te krijgen;
— (scherts.) iem. die zeer aan ’t rooken verslaafd is;
— (scherts.) gelaat of neus van een drinker;
— (scherts.) mager persoon van bruinachtige gelaatskleur.