DENKBEELDIG, bn. (-er, st), slechts in het begrip bestaande: denkbeeldige grootheden in de wiskunde;
— een denkbeeldig succes, dat niet werkelijk is;
— een denkbeeldig gevaar;
— (verz.) denkbeeldige winst, vermoedelijke winst, die men bij den inkoopsprijs optelt, om de te vervoeren goederen te verzekeren. DENKBEELDIGHEID, v.
