BESPIEGELEN, (bespiegelde, heeft bespiegeld), een spiegel houden over;
— (fig.) met aandacht beschouwen; met den geest beschouwen;
— de bespiegelende wijsbegeerte, die op redeneering steunt, (in tegenstelling van de proefondervindelijke). BESPIEGELING, v. (-en), aanschouwing van den geest; beschouwing, overpeinzing van hoogere onderwerpen: bespiegelingen omtrent den godsdienst; onvruchtbare bespiegelingen.