BESCHULDIGEN, (beschuldigde, heeft beschuldigd), (iem.) bij het gerecht aanklagen wegens een misdrijf: iem. van een diefstal beschuldigen;
— de schuld op iem. leggen, hem iets ten laste leggen;
— betichten, verdenken iem. van oneerlijke, minder nette handelingen beschuldigen; zich zelf beschuldigen. BESCHULDIGER, m. (-s). BESCHULDIGSTER, v. (-s).
