Wiktionary (2019)
beschuldigen - Werkwoord 1. (ov) iemand de schuld geven van iets ♢ Ik beschuldig hem van deze misdaad. ♢ Hij beschuldigde iedereen behalve zichzelf van de ellende die hem overkwam. Woordherkomst Afgeleid van schuld met het voorvoegsel be-,...
Muiswerk Educatief (2017)
beschuldigen - regelmatig werkwoord uitspraak: be-schul-di-gen 1. zeggen dat iemand het gedaan heeft ♢ Fabian beschuldigt zijn vriend van diefstal Regelmatig werkwoord: be-schul-di-gen ik beschuldig ...
Van Dale Uitgevers (1950)
(beschuldigde, heeft beschuldigd), (iem.) iets ten laste leggen, van iets betichten: iem. van een diefstal beschuldigen (geen rechtsterm); iem.. van hoogmoed, van wreedheid beschuldigen: zichzelf beschuldigen.
M. J. Koenen's (1937)
beschuldigde, h. beschuldigd (iem. bij het gerecht aanklagen wegens een misdrijf, als rechtst. in N.-N. niet in gebruik; ten-laste-leggen, aanklagen): iem. van iets beschuldigen.
Jozef Verschueren (1930)
(beschuldigde, heeft beschuldigd) 1. wegens misdrijf bij het gerecht aanklagen : wie het eerst beschuldigt, wordt het laatst beklaagde. 2. ten laste leggen : van diefstal -. Syn. →: aanklagen.
Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)
(beschuldigde, heeft beschuldigd), iemand iets ten laste leggen: iemand van diefstal beschuldigen (geen rechtsterm).
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
