BEROOVEN, (beroofde, heeft beroofd), (iem.) door roof ontnemen, met geweld buiten het bezit van iets stellen iem. van iets berooven; iem. van zijne vrijheid berooven, hem opsluiten;
— zich van het leven berooven, zich dooden;
— van zijne zinnen beroofd zijn, zijn verstand verloren hebben;
— van alles beroofd staan, zijn, alles verloren hebben. BEROOFSTER, v. (-s). BEROOVER, m. (-s). BEROOVING, v. (-en).
