BEPUNTEN, (bepuntte. heeft bepunt), den grond bepunten, met een puntig ijzer in den grond steken tot opsporing van keisteenen;
— (gew.) iem. bepunten, hem polsen, uithooren;
— (schoolterm) in punten of xijfers zijne waardeering uitdrukken (van gemaakt werk, geleerde lessen, enz.). BEPUNTING, v.