aantrekking

betekenis & definitie

Aantrekking - v., werking der algemeene natuurkracht, waardoor alle lichamen elkander trachten te naderen; (zeew.) aantrekking der magneetnaald (van het kompas is minder juist), neiging eener vrij draaiende magneetnaald, zich naar het magnetische Noorden te richten; - plaatselijke aantrekking, afwijking eener magneetnaald uit hare noordelijke richting door den invloed van in de nabijheid aanwezig ijzer; - scheikundige aantrekking of verwantschap aantrekking der stofdeeltjes waarbij scheikundige ont- en verbinding plaats heeft; (fig.) invloed waardoor een persoon of eene zaak iemand tot zich trekt.