v. (-en),
1. het onderzoeken van edele metalen met een toetssteen of op een andere manier: sedert de scheikunde het salpeterzuur en het koningswater heeft leren bereiden, is men in staat de toetsing nog met meer zekerheid te doen dan de ouden dit vermochten;
2. onderzoek naar waarde, juistheid, omvang enz.: de toetsing van het officiële verhaal aan de onwraakbare bescheiden; — bep. het onderzoeken van een verordening of wet op strijdigheid met een andere, inz. de grondwet: toetsing van wetten (in formele zin) is de rechter verboden: de wetten zijn onschendbaar.
