Groot woordenboek der Nederlandse taal

Van Dale Uitgevers (1950)

Gepubliceerd op 01-01-2021

Onbeëdigd

betekenis & definitie

bn., (van pers.) niet beëdigd, niet door een eed gebonden: een onbeëdigde klerk; — (van verklaringen enz.) niet bevestigd door het zweren van de vereiste eed: personen, die onbevoegd zijn om als getuigen op te treden, mogen onbeëdigde verklaringen afleggen.

< >