(miskende, heeft miskend),
1. niet erkennen, niet opmerken: die overeenkomst valt niet te miskennen; —
2. geen besef hebben of tonen van de waarde of het wezen van —, niet weten te waarderen: de diensten van iem. miskennen; een miskend genie, miskende deugd; 3. verloochenen: wie in voorspoed zijn vrienden miskent, verdient dat hij in tegenspoed er geen heeft.
