m. (-ken), drukprocédé in 1913 door F. Ullmann bedacht, en naar hem genoemd (door omzetting van zijn naam), dat beoogt nieuwe drukken te vervaardigen van niet meer verkrijgbare boeken.
Hierbij wordt een fotografische plaat op het origineel gelegd en van achteren belicht, terwijl de voor licht gevoelige zijde op het drukwerk rust.