Gr. Lukour'gos,
1. Thracisch koning die zich verzette tegen de invoering van de Bachusdienst en daarom door Zeus met blindheid gestraft werd, zodat hij, menende de wijnranken af te houwen zijn eigen zoon doodde; 2. de grondlegger van Sparta’s grootheid, wiens -wetten eeuwenlang in stand bleven (± 820 v. C.);
3. een der 10 Attische redenaars, aanhanger van Demosthenes’ politiek.
