Groot woordenboek der Nederlandse taal

Van Dale Uitgevers (1950)

Gepubliceerd op 01-01-2021

Hyacint(h)

betekenis & definitie

I. m. (-en),

(als stofnaam o., g. mv.), (delfst.) edelgesteente van geelachtig rode kleur ; II. v. ( en), uit het Oosten afkomstige, zeer gezochte bolplant met fraaigekleurde, geurige trosbloemen, die in tal van verscheidenheden wordt gekweekt (Hyacinthus orientalis); de wilde hyacint (Endymion nutans) is in bosachtige streken vrij algemeen.

< >